W cyklu prac plenerowych budynek kojarzony był z abstrakcyjnym tworem, którego kształt zdradza jego charakter. Ulegał również transformacjom w procesie tworzenia. Gdyby budynek mógł się porozumiewać mową, miałby głos piskliwy bądź niski, co można sobie dopowiedzieć po jego kształcie i nastroju wnioskowanego z doboru barwy w pracy. Niektóre budynki straszą, mają pretensje, inne są sielskie, optymistyczne. Powstające kształty niesione są intuicyjnością "ręki", ale myśl projektowa w syntezie form w intencji jest również odczuwalna…